Od Alex'a do Rosalie

Patrzyłem się z góry na poczynania Rosalie. Ona mi nie wybaczy. Nigdy.

- Nie smuć się, Mój obrońco - usłyszałem za sobą głos Harmonii

Położyłem dłoń na Niebiańskim Ekranie.

- Zeusie. Jak ja ją kocham - wyszeptałem

Usłyszałem za sobą zrezygnowane westchnienie bogini

- Ty sobie rady człowieku nie dajesz - zaśmiała się melodyjnie - Porozmawiam z nią. - oznajmiła i zniknęła

Przez chwilę mignął mi przed oczami obraz wysokiej blondynki o śniadej cerze i złocistych oczach. Nad jej głową unosiła się pozłacana aureola.

Tak bardzo przypominała mi Rose.

Nie z wyglądu, a z charakteru.

Rosalie - moja bogini...

- Możesz przestać pierdzielić ? Skupić się nie moge ! - usłyszałem za sobą damski, wredny głos - Twoje myśli słyszy zapewne cały Olimp.

Odwróciłem się i ujrzałem kobietę o brązowych włosach i czarnych oczach.

- Jestem Hera. Bogini wierności małżeńskiej - uśmiechnęła się perfidnie

- Fantastycznie - mrunąłem pod nosem

- Jak tam ci się układa ? Czekaj ! Nie odpowiadaj ! Ja przecież wiem... - zaśmiała się złośliwie

- Man to gdzieś - warknąłem - Idź do swojego Zeuska. Może jak pierdzielnąć cię jednym ze swoich piorunów to ci się coś w mózgu przestawi. A sory zapomniałem... Plastik przecież może się zapalić...

- Idiota - wycedziła

- Powiedziała to jedna, wielka chodząca dziwka - warknąłem i zmieniłem się w wilka wystawiając kły

- Dobra, nie denerwuj się już tak - zachichotala nerwowo i rozpłynęła się w powietrzu

< Rosalie ? Jak rozmowa z Harmonią ? >