The Immortal World: Potwory i wieźmińskie zlecenia

Wiedźmińskie zlecenia:

W okolicy starego cmentarza koło Isros grasuje stado Graveirów, przez co ludzie nie mogą odwiedzać grobów bliskich im osób. Proszę o pomoc! Już wielu mieszkańców Isros zginęło przez te potwory.

Iruc Hyf

Potwory:

Opis

Spotkać go można głównie w lasach i puszczach. Potrafi teleportować się oraz przybierać wiele form, zarówno humanoidalnych jak i zwierzęcych . Młode osobniki wybierały na swoją siedzibę mniejsze lasy i puszcze, po czym budowały tam swoje totemy, których zawzięcie strzegły.Odporny na żelazo potwór o sporej inteligencji. Nie wiedzieć czemu, przez wielu chłopów uznawany jest za opiekuńczego ducha lasu. A w rzeczywistości to bardzo niebezpieczna istota, polująca na borowe stworzenia i samotnych wędrowców. Posiada zdolność do polimorfii. W naturalnej postaci jest stworem wielkości żbika, przypominającym skrzyżowanie tegoż kota z niedźwiedziem, o brunatnej lub czarnej sierści. Potężne kły i ostre pazury robią spore wrażenie, stwór jest też bardzo szybki. Czatuje głównie wśród gałęzi drzew, z których zeskakuje na karki ofiar. Zdobycz zazwyczaj pożera na miejscu, w całości. Najgroźniejszą jego bronią jest zdolność przemiany. Może, na przykład przekształcić się w humanoidalną istotę, przypominającą starego mężczyznę, z pozoru całkiem niegroźnego. Innym podstępem leszego jest zmiana w pień drzewa, praktycznie nieodróżnialny od prawdziwej rośliny. Biada temu, kto się o ten pieniek oprze!

Nazwa zwyczajowa

Bies

Klasyfikacja

Relikt

Występowanie

Biesy występują w niezamieszkanych lasach i polanach, czasami ruinach.

Sposoby odżywania się

Są wszystkożerne.

Taktyka

Ich najgroźniejszą bronią, oprócz morderczej szarży, są zdolności hipnotyczne - za pomocą środkowego oka potrafią tak zamącić percepcję ofiary, by owa nie widziała nic poza owym okiem.

Odporności

Biesy prawdopodobnie odporne na srebro

Podatności

Podatne są na stal i ogień.

Składniki alchemiczne i trofea

Cenne są trofea z głów i poroża biesów, za które można uzyskać całkiem sporą nagrodę.

Opis

Biesy są czworonożnymi ssakami, prawdopodobnie spokrewnionymi z Silvanami. Kopytne, posiadają poroże oraz troje oczu. Ich najgroźniejszą bronią, oprócz morderczej szarży, są zdolności hipnotyczne - za pomocą środkowego oka potrafią tak zamącić percepcję ofiary, by owa nie widziała nic poza owym okiem. Jest reliktem wraz ze swymi kuzynami - Czartem i Wyjcem.

Nazwa zwyczajowa

Bruxa

Klasyfikacja

Wampiry

Występowanie

Zamieszkuje ruiny i opuszczone budowle, rzadziej jaskinie

Sposoby odżywania się

Wypija krew z innych istot

Odporności

Odporna na krwawienie, trucizny i oszołomienie, niustraszona

Podatności

Srebro, Olej Przeciw Wampirom, Znaki Igni,

Składniki alchemiczne i trofea

Limfa abominacji, Krew bruxy, Sole naezańskie,

Opis

Bruxa - wampir z rodzaju wampirów wyższych, który nie obawia się światła słonecznego, potrafiący powalić przeciwnika za pomocą fali dźwiękowej. Przed falą dźwiękową można się ochronić znakiem Quen, choć nie gwarantuje to stuprocentowej skuteczności (walka z Vereeną). Posiada ostre kły, po wypiciu krwi śpiewa. Atakuje zarówno w noce jak i we dnie. Występuje pod postacią kobiety. Często myli się ją z z rusałką bądź driadą. Posiada zdolność zauroczenia oraz telepatii, lecz aby uzyskać władzę nad daną istotą musi regularnie wysysać z niej krew. Ma również możliwość polimorfii w czarnego ptaka lub nietoperza. Podczas walki stara się używać głównie swoich umiejętności, wydając głośne, obezwładniające piski.

Nazwa zwyczajowa

Bazyliszek

Inne nazwy

Regulus

Klasyfikacja

Drakonidy

Występowanie

Na swoje leże wybiera ciemne i wilgotne miejsca, jak jaskinie, piwnice czy kanały miejskie

Sposoby odżywania się

Najpewniej mięsożerny

Taktyka

Polega na swojej najgroźniejszej broni - truciźnie, jednej z najpotężniejszych ze znanych ludzkości

Odporności

Odporny na większość trucizn i na oszołomienie

Podatności

Srebro, Znak Aard, Olej Przeciw Drakonidom,

Składniki alchemiczne i trofea

Toksyna, Gruczoły jadowe, Skóra bazyliszka,

Opis

Bazyliszek, zwany także Regulusem - jadowity stwór; ma on długi, jaszczurczy ogon, sierpowate szpony, błoniaste skrzydła, a także ptasi dziób. Tego straszliwego stwora boją się nawet smoki. Jego skóra jest bardzo dobrym i bardzo drogim materiałem służącym do produkcji obuwia. Istnieją mity mówiące o jego umiejętności zmieniania ludzi w kamień za pomocą spojrzenia oraz o tym, że bazyliszek rodzi się z jaja zniesionego przez koguta, a następnie wysiedzianego przez sto i jednego jadowitego węża.

Nazwa zwyczajowa

Wywerna

Inne nazwy

Wiwerna, Wyvern

Klasyfikacja

Drakonidy

Występowanie

Wywerny zamieszkują głównie tereny skaliste i górzyste. Są naturalną częścią ekosystemu Kontynentu. Zwierzęta terytorialne. Żyją i polują samotnie, choć są okresy,w których łączą się w pary. Na obszarze swojego terytorium zaatakują każdegointruza o masie ciała nie większej niż ich własna.

Sposoby odżywania się

Żywią się głównie mięsem zwierząt, które łatwo upolować z powietrza - dlatego ich ulubionym pokarmem są owce.

Taktyka

Pikują na ofiarę z powietrza, starają się ją ogłuszyć i zatruć kolcem jadowym na końcu ogona.

Odporności

Są odporne na ogłuszenie, trudno je też zatruć. Jako zwierzę natuturalne, jak każdy drakonid, atakowanie wiwerny srebrem nie ma większego sensu - znacznie lepiej przydaje się wytrzymały miecz stalowy.

Podatności

W walce z wyvernami niezwykle przydatne są oleje przeciwko drakonidom.

Składniki alchemiczne i trofea

Przydatnymi składnikami alchemicznymi są wiwernie gruczoły jadowe oraz toksyny z nich pozyskiwane. Cenna jest także ich błona lotna. Wiele ludzi dałoby się także pokroić za przesmaczne mięso z wiwern.

Opis

Wywerna lub Wiwerna - w Starszej Mowie wyvern.Często mylony przez ludzi ze smokiem ze względu na budowę ciała. Druidzi często oswajają wywerny i używają do swoich potrzeb.

Widłogon - nieduży potwór latający, mający grzbiet pokryty łuską. Widłogony zabiły stokrotnie więcej istot niż smoki, z którymi są spokrewnione.Należy do klasy Drakonoidów. Jest rzadkim potworem, więc wiedźmini mają o nim mało danych. Wiadomo, że nie lubi srebra.

Wywerna Królewska lub Wyverna Królewska - Jest z klasy Draokonoid. Jest koloru czerwonego. Duża wywerna pełniąca rolę matki innych; dowodzi stadem i jest o wiele silniejsza.Występuje w kilku miejscach można spotkać ją na bagnach a potem w wiosce Odmęty niedaleko świątyni pani Jeziora.Jest wrażliwa na znak Igni, srebro i olej przeciw ornitoreptylom.Wywerny królewskie są odporne na zatrucie.

Kikimora - stwór żyjący na bagnach, polujący w podobny sposób jak wipper.
Kikimory żyją w rojach o ściśle określonej hierarchi społecznej, podobnej do hierarchi w mrowiskach. Przywódcą roju jest królowa, która składa jaja. Karmią ją kikimory robotnice, a jej ochroną zajmują się kikimory wojownicy.

Krabopająk - potwór żyjący na pustyniach i bagnach, wyjątkowo jadowity. Może udawać kwiat orchidei.Jest dość łatwym przeciwnikiem. Najlepiej użyć srebrnego miecza lub znaku Igni....

Kościej - efekt prac magicznych byłego druida Fregenala.
Wyglądał jak przerośnięty pajęczak z raczymi kleszczami i oczami na słupkach. Jego krew miała zieloną barwę. Kościej miał rozkaz pilnowania przełęczy Klamat i przepuszczania tylko zaufanych Fregenala. Ostatecznie kościej został zniszczony przez druidkę Visennę przy pomocy Korina, bobołaka Kehla i kowala Mikuli.
Kościej jest istotą sztucznie stworzoną za pomocą magii, nie występującą w naturze. Trójkąt w Trójkącie, Podwójny Krzyż Alzura oraz Wzór Drzewokorzenia to niektóre z zaklęć umożliwiających wykreowanie Kościeja. Jeden z najtrudniejszych przeciwników do pokonania. Zadaje ciosy bardzo szybko i z wielkimi obrażeniami, często powodując u przeciwnika efekt bólu i powalenia, co powoduje szybką śmierć. Dobrą taktyką jest odpowiednie wykorzystanie właściwych eliksirów, rozdanie wielu talentów połączone z nabyciem wysokiego poziomu doświadczenia i zaopatrzenie się w dobry ekwipunek (np. zbroja Kruka, chociaż i bez niej możliwe jest zniszczenie kościeja). Mimo tego walka z kościejem, chociaż ciężka, nie jest niemożliwa, i po pokonaniu bestii warto przeszukać jej zwłoki i zgarnąć serce, które da się wykorzystać do stworzenia eliksiru z serca kościeja.
Podstawowym eliksirem w walce z Kościejem jest "Zamieć", który spowoduje że przeciwnik dorówna szybkością potworow i jest podatny na srebro.

Oszluzg - potwór, szarawej barwy, niektóre osiągają wymiary smoka. Rębacze z Crinfrid wytępili wszystkie oszluzgi w Redanii. Przedstawiciel drakonidów. Jest często mylony ze smokiem, ponieważ też jest ogromnym latającym gadem. Posiada długi dziób i jeśli spojrzeć na niego oczami mieszkańca naszego świata, to wygląda jak szary pterozaur. Jako swoje kryjówki wykorzystują jaskinie i zagłębienia terenów. Można je spotkać w każdym miejscu kontynentu. Według słów Geralta, żaden osiłek czy waligóra tego świata, nie zdoła sparować ciosu zadanego ogonem oszluzga.

Nazwa zwyczajowa

Gryf

Inne nazwy

Inog

Występowanie

Gryfy zamieszkują głównie niedostępne górskie tereny. Najwięcej gryfów występuje w łańcuchach gór Smoczych i Amell. Są naturalną częścią ekosystemu Kontynentu.

Sposoby odżywania się

Odżywiają się dużymi zwierzętami, takimi jak bydło czy kozice.

Taktyka

Atakują z powietrza, potrafią pikować na cel.

Odporności

Inogi są niezwykle odporne na uderzenia - ich gruba skóra dobrze znosi ciosy. Nic im też nie robi dotyk srebra, więc korzystanie ze srebrnych kling jest niewskazane - tym bardziej, że podczas walki z tak silnym stworzeniem może łatwo pęknąć.

Podatności

Zranić je można mieczem stalowym - o ile jest wystarczająco solidny, inaczej łatwo może się połamać.

Składniki alchemiczne i trofea

Cenne są trofea z gryfów, które można drogo sprzedać. Przypuszczalnie dużym popytem cieszą się także ich pióra i szpony.

Opis

Gryf, zwany także Inogiem - uskrzydlony lew o głowie i szponach orła. Mieszka wśród szczytów gór, rozmnaża się jak ptaki - składa jaja. Żywi się dużymi zwierzętami takimi jak bydło.

Mantikora - z wyglądu przypomina lwa, poza tym charakteryzuje ją długi ogon, zupełnie jak u skorpiona zakończony ostrym żądłem zawierającym jad. Do tego, stworzenie to posiada błoniaste, nietoperze skrzydła. Mantikora zabiła stokrotnie więcej

Tw2 journal harpy

Harpia - potwór, drapieżny ptak, o twarzy kobiety. Zamieszkuje głównie tereny górzyste. Atakuje w grupach, rozszarpuje swoje ofiary.

Lamia - potwór, którego można spotkać między innymi na pustyniach. Jest to stwór odporny na żelazo, uważany przez niektórych za odmianę wampira, posiada zdolność polimorfii. Potrafi przemieniać się w piękną kobietę, lecz tak naprawdę jest wężem o kobiecej głowie, pod tą postacią wysysa krew. Można je spotkać nocą głównie na południu kontynentu, zwykle na pustyniach. W ludzkiej postaci także posiada kły.

Nazwa zwyczajowa

Skolopendromorf

Inne nazwy

Wij, Yghern

Klasyfikacja

Insektoidy

Występowanie

Lasy, łąki

Taktyka

Wyskakują spod ziemi i starają się powalić ofiarę na ziemie, by następnie ją zatruć

Odporności

Odporny na oślepienie, powalenie, oszołomienie i krwawienie

Podatności

Srebro, Olej Przeciw Insektoidom,

Składniki alchemiczne i trofea

Chitynowy pancerz, Toksyna, Tchawki, Gruczoły jadowe,

Opis

Skolopendromorf - wij, w Starszej Mowie "Yghern", stworzenie kształtem przypominające węża. Ma około dwóch sążni długości, ciemnobrązowy chitynowy pancerz i porusza się na dużej ilości haczykowatych odnóży. Jest bardzo groźny. W walce stara się owinąć wokół ofiary i unieszkodliwić ją jadem, który wytwarzają jego kleszcze.

Nazwa zwyczajowa

Golem

Klasyfikacja

Istoty magiczne

Występowanie

Pilnuje kryjówek, laboratoriów, sekretnych miejsc magów

Sposoby odżywania się

Nie wymaga przyjmowania pokarmu

Odporności

Odporny na większość efektów krytycznych oraz broń sieczną

Podatności

Olej Przeciw Istotom Magicznym

Składniki alchemiczne i trofea

Serce golema

Opis

Golem - wielka i ożywiona bryła ziemi, pozbawiona wolnej woli oraz wypełniająca rozkazy pana, zazwyczaj pełniąca rolę strażnika.

Nazwa zwyczajowa

Gargulec

Odporności

Gargulce są niezwykle odporne na ogień i broń stalową

Podatności

Zranić je można silnymi ciosami srebrnego miecza

Składniki alchemiczne i trofea

Serce gargulca i pył z gargulca

Opis

Gargulec - stworzenie humanoidalne, stworzone z kamienia i ożywione przez potężnego maga w celu strzeżenia jego sekretów. Z miejscem nad którym ma czuwać jest związane magicznymi runami. Aby je ostatecznie zniszczyć trzeba "zmazać" te runy.

Nazwa zwyczajowa

Ogar Dzikiego Gonu

Klasyfikacja

Istoty magiczne

Występowanie

Pojawia się wszędzie tam, gdzie rozkaże mu Dziki Gon

Sposoby odżywania się

Prawdopodobnie mięsożerny

Taktyka

Atakuje w grupach, stara się otoczyć przeciwnika, w razie niebezpieczeństwa tworzy wokół siebie osłonę z lodowych kolców

Odporności

Jest odporny na ekstremalnie niskie temperatury

Podatności

Igni, Aksji, bomba dwimerytowa, olej przeciw istotom magicznym

Składniki alchemiczne i trofea

Zgniłe mięso, siarka

Opis

Ogar Dzikiego Gonu - potwór pojawiający się wraz z Dzikim Gonem. Jak sama nazwa wskazuje, stworzenie to działa na usługach Dzikiego Gonu. Kroczy wraz z orszakiem upiornych jeźdźców niczym pies myśliwski.
Ich ciała są zbudowane z pewnego rodzaju magicznych kryształów lodu, co czyni je podatnymi na bomby dwimerytowe i olej przeciw istotom magicznym. Są w stanie zamrażać teren wokół siebie i wytwarzać lodowe kolce, raniące okolicznych przeciwników. Związek z zimnem powoduje, że w mroźnych miejscach są szczególnie niebezpieczne, ale czyni je również podatnymi na ogień i ciepło. Elfie legendy mówią również, że szczególną siłę zyskują, gdy na niebie wzejdzie krwawy księżyc - zwiastun nadejścia Dearg Ruadhri. Podobnie jak wilki i dzikie psy, ogary można chwilowo zdezorientować znakiem Aksji.

Nazwa zwyczajowa

Ifrit

Inne nazwy

Ifryt

Klasyfikacja

Geniusze

Występowanie

Ifryty zamieszkują Wymiar Ognia. Mogą być przyzwane do normalnego świata przez potężnego czarodzieja.

Sposoby odżywania się

Nieznane.

Taktyka

Starają się spalić przeciwnika, lewitując w powietrzu.

Odporności

Ifrity odporne są na stal oraz ogień. Nie można ich ogłuszyć czy powalić.

Podatności

Najlepiej je zranić srebrem lub znakiem Yrden, z czego srebro jest bardziej skuteczne.

Składniki alchemiczne i trofea

Cennymi składnikami alchemicznymi pozyskiwanymi z ifrytów są piryty - niezwykle rzadkie kamienie szlachetne, zawierające esencję Ognia. Cenna jest też ektoplazma.

Opis

Ifrit - zwany również geniuszem Ognia, istota zamieszkująca wymiar ognia.

Strzyga

Strzyga - humanoidalny potwór powołany do życia za pomocą czarów. Strzygi najczęściej powstają poprzez rzucenie klątwy na kobietę w ciąży, przez co dziecko po porodzie umiera, a następnie odradza się pod postacią strzygi. Strzyga ma długie, opatrzone ostrymi pazurami ramiona, czerwone ślepia, długie, ostre kły i nieproporcjonalnie dużą głowę. Strzyga jest niezwykle szybka, zwinna oraz ma zdolność infrawizjii. Jej słabą stroną jest niezwykła wrażliwość na srebro. W przypadku niektórych strzyg urok da się odczynić poprzez spędzenie nocy w krypcie w której strzyga spędza dnie. W celu zapobieżenia ponownej przemianie zaleca się noszenie inkluza (szafir z pęcherzykiem powietrza w środku kamienia) oraz palenia w sypialni gałązek jałowca, żarnowca i leszczyny. Geralt odczynił raz urok strzygi - córki Foltesta i Addy - Addę.
Występowanie: strzyga jest kobietą przemienioną w potwora na skutek klątwy; przepełnia ją nienawiść i zła wola - nienawidzi wszystkich istot, zabija je i żywi się ich ciałami; toleruje co najwyżej obecność trupojadów; strzyga potrzebuje kryjówki, w której może przeczekać dzień; na schronienie często wybiera sarkofagi w zapomnianych odnogach krypty. Odporności: odporna na stal. Podatności: wrażliwa na srebro; strzygę można odczarować, spędzając całą noc w pobliżu jej sarkofagu. Taktyka: strzyga jest stworzeniem bardzo silnym i zwinnym, ale nie tak wytrzymałym, jak można sądzić; atakuje znienacka i stara się rozszarpać przeciwnika, nie dając mu szansy na kontratak; w pobliżu sarkofagu strzyga jest silniejsza. Alchemia: serce strzygi Księgi: "O przekleństwach i przeklętych"

Tw2 journal nekker

Nekker - mały leśny potwór żyjący w stadach. Atakuje w grupach, okrążając i rozszarpując swoje ofiary. Nekkery różnią się od siebie barwami co może świadczyć o dymorfizmie płciowym. Żyją pod ziemią i dzielą się na szczepy. Ich gniazda wyglądają jak "kretowiny" usłane kośćmi. Szczepom podczas wojny przewodzą wodzowie którzy są więksi i mają twarz pomalowaną kolorową glinką. Ich siedliska można wysadzić petardą zwaną kartaczem.

Tw2 journal troll

Trolle - wielkie i dość brutalne stworzenia. Po latach życia w pobliżu ludzkich siedzib i pewnego rodzaju koegzystencji trudno bezwarunkowo uznać trolle za potwory. Jest to rasa inteligentna (choć lepiej nie liczyć na jej wysoki poziom), z którą można nawiązać dialog. Trolle znają się na rzemiośle, przede wszystkim na konstrukcjach drewnianych i kamiennych – powstał nawet stereotyp trolla mieszkającego pod mostem i pobierającego opłaty za jego przekroczenie. Nie można jednak zapominać, że to przede wszystkim wielkie, niezbyt rozgarnięte brutale. Trolle dobierają się w pary na wzór małżeństw, a ich życie rodzinne nieraz przypomina ludzkie, wraz ze wszystkimi jego blaskami i cieniami. Żyjąc tyle czasu w pobliżu ludzi, trolle przejęły ich niektóre zwyczaje, jak choćby korzystanie z prymitywnego przyodziewku. Nieobce są im ozdoby, choć nie wiadomo, czy dobrze rozumieją funkcję i znaczenie przedmiotów, których w tym celu używają. Niemniej noszone na szyi koło od wozu, latarnia czy elementy rynsztunku utrafiają w ich gust estetyczny

Kuroliszek W3

Nazwa zwyczajowa

Kuroliszek

Inne nazwy

Skoffin, kokatryks, kokatryksja

Klasyfikacja

Ornitoreptyle

Występowanie

Gnieździ się w jaskiniach i podziemiach

Sposoby odżywania się

Najprawdopodobniej mięsożerny

Taktyka

Stara się zaskoczyć ofiarę i zatruć ją swoją toksyną

Odporności

Odporny na trucizny, trudny do powalenia

Podatności

Srebro, Znak Aard, Olej Przeciw Ornitoreptylom,

Składniki alchemiczne i trofea

Pióro kuroliszka, Oko kuroliszka, Toksyna,

Opis

Archespor - drapieżna roślina, za dnia skryta pod powierzchnią ziemi, nocą zaś wychodząca z ukrycia i atakująca każde żywe stworzenie, groźniejsza odmiana echinopsa.

Nazwa zwyczajowa

Topielec

Klasyfikacja

Utopcowate

Występowanie

Topielce zamieszkują tereny nad zbiornikami słodkowodnymi - jeziora, rzeki, stawy czy bagna. Niektóre zamieszkują też w sztucznie wybudowanych kanałach w większych ludzkich miastach.

Sposoby odżywania się

Są wszystkożerne. Pożywiają się głównie stworzeniami żyjącymi w pobliżu zbiorników wodnych.

Taktyka

Czają się pod wodą, starając się złapać ofiarę z zaskoczenia i ją utopić.

Odporności

Są w miarę odporne na krwawienie i większość trucizn.

Podatności

Jako stworzenia pokoniunkcyjne są wrażliwe na srebro, choć równie łatwo ubić je można inną bronią. Lubią wilgoć - więc są bardzo podatne na ogień.

Składniki alchemiczne i trofea

Niezwykle cennym składnikiem alchemicznym występującym w ciałach topielców jest tak zwany "kwas Ginatzy". W alchemii wykorzystywane są też ich języki oraz jad trupi. Natomiast trofea z ich głów można sprzedać za całkiem niezłą sumkę.

Opis

Topielec - mocniejszy utopiec, silniejszy i bardziej wytrzymały. Najlepiej walczyć z nim stylem Szybkim, można także spróbować Silnym. Przy grupie topielców najskuteczniejszy jest styl Grupowy. Wystepuje w okolicach wód i bagien.

Nazwa zwyczajowa

Utopiec

Inne nazwy

Utoplec, Utopek, Topiec

Klasyfikacja

Utopcowate

Występowanie

Utopce zamieszkują tereny nad zbiornikami słodkowodnymi - jeziora, rzeki, stawy czy bagna. Niektóre zamieszkują też w sztucznie wybudowanych kanałach w większych ludzkich miastach.

Sposoby odżywania się

Są wszystkożerne. Pożywiają się głównie stworzeniami żyjącymi w pobliżu zbiorników wodnych.

Taktyka

Czają się pod wodą, starając się złapać ofiarę z zaskoczenia i ją utopić.

Odporności

Są w miarę odporne na krwawienie i większość trucizn.

Podatności

Jako stworzenia pokoniunkcyjne są wrażliwe na srebro, choć równie łatwo ubić je można inną bronią. Lubią wilgoć - więc są bardzo podatne na ogień.

Składniki alchemiczne i trofea

Niezwykle cennym składnikiem alchemicznym występującym w ciałach utopców jest tak zwany "kwas Ginatzy". W alchemii wykorzystywane są też ich mózgi oraz jad trupi. Natomiast trofea z ich głów można sprzedać za całkiem niezłą sumkę.

Opis

Utopiec (Muire D'yaeble w dialekcie Skeligijskim) - człowiek, który utopił się i pod wpływem magii zamienił się w bezmyślne stworzenie gardzące wszystkim, co żywe i jedzące ludzkie mięso.

Nazwa zwyczajowa

Alghul

Klasyfikacja

Trupojady

Występowanie

Cmentarze, krypty, pobojowiska i inne miejsca pełne trupów

Sposoby odżywania się

Odżywia się zwłokami

Odporności

Odporny na niektóre trucizny

Podatności

Srebro, Olej Przeciw Trupojadom, Znaki Aksji,

Składniki alchemiczne i trofea

Szpik alghula, Trupi jad, Biały ocet,

Nazwa zwyczajowa

Graveir

Klasyfikacja

Trupojady

Występowanie

Graveiry zamieszkują cmentarze i krypty. Można je także spotkać na obszarach spustoszonych wojną.

Sposoby odżywania się

Są padlinożerne, odżywiają się głównie szczątkami innych istot, a także samych graveirów. Nie wahają się jednak także pożywić się żywymi stworzeniami naruszającymi ich terytoria.

Taktyka

Podczas walki starają się obalić przeciwnika na ziemię i pożreć go żywcem. Ponadto w zadawane przez nie rany łatwo może dostać się jad trupi bądź gangrena.

Odporności

Trupojady odporne są na wszelkiego rodzaju trucizny, a gruba skóra

skutecznie broni je przed obrażeniami.

Podatności

Jako stwory pokoniunkcyjne, graveiry są wrażliwe na srebro. Przydatne są także oleje przeciw trupojadom.

Składniki alchemiczne i trofea

Z ciał graveirów można uzyskać przydatne w alchemii biały ocet czy jad trupi. Cenne są też ich kości czy trofea, za które można uzyskać spore pieniądze.

Kaczerb - potwór żyjący głęboko pod ziemią, zazwyczaj w opuszczonych kopalniach na bardzo niskich poziomach. Jest bardzo duży oraz silny, swoim grubym pancerzem paruje ciosy.

Kejran, przez miejscowych zwany także Staruchem - wodny potwór, rzędu amphipoda, gromady wielkoszczęk, rodziny hyphydridae. Z wyglądu przypominający żagnicę. Został stworzony przez czarodzieja nie wymienionego z imienia, jednak z zapisków w dzienniku pokładowym statku który stoczył zwycięską potyczkę z Daerdin i go zatopił, podejrzenie pada na czarownika Oswena.

Zgnilce są dalekimi kuzynami ghuli. Ciało zgnilca jest niemal zupełnie pozbawione skóry, widać odsłonięte węzły nagich mięśni. To dzięki nim charakterysuje się wielką sprawnością i zwinnością, które są jego głównymi atutami w walce. Przód klatki piersiowej potwora zdobią ostre wyrostki kostne mostka i żeber. Tył czaszki jest pokryty naroślami nabrzmiałymi od gromadzących się wewnątrz gazów. Podobnie jak inne trupojady, również zgnilec jest obcym reliktem, efektem Koniunkcji Sfer. Jest odporny na zatrucie i krwawienie, a podatny na olej przeciwko trupojadom.