Od Jaspera do Narishy

Uśmiechnąłem się do niej smutno.
- Jakoś sobie poradzimy - powiedziałem i pocałowałem ją w policzek

Naglę zobaczyłem, że ukochana zasnęła. No tak... Miała ciężki dzień.

Czekałem cierpliwie, do chwili kiedy się obudziła.

- Witaj śpiąca królewno - powiedziałem z uśmiechem

- Prze-przepraszam - powiedziała

- Nic się nie stało - rzekłem

Wstaliśmy, a ja odprowadziłem ją w miejsce w którym mieszkała

- To co robimy ? Zostajesz tutaj ? - spytałem

< Narisha ? >